Ostatniej niedzieli rwaliśmy porzeczkę, co przypomniało mi dzieciństwo w sadzie wiśniowym. Sad otoczony był płotem, wzdłuż którego rosły krzaki porzeczki. Nie wiem, ile tych krzaków mogło otaczać półtora hektara ziemi, ale z mojej dziecięcej perspektywy było tego mnóstwo. A wiśni! Szkoda gadać! Bardzo, bardzo wiele! To tam dostałam lekcję, z której korzystam do dzisiaj. Read more
..ale nie wieszaj się na tym! To wieszanie się to jest rzecz, która najczęściej zdarza się młodym programistom jako wpadka – nie to, że coś zrobi się źle, albo że można było prościej i wygodniej, nie. To w sumie normalne. Ale to, że zamiast robić, wisisz, że zamiast pracować, czytasz tutki, z których nic nie rozumiesz, że pytasz o zbyt wiele i niepotrzebnie. Bardzo trudno jest tutaj wyważyć jak długo szukać, a kiedy już prosić o pomoc. Przez długi czas mi to wyważenie nie wychodziło. Read more
Kiedy byłam małą uroczą dziewczynką, lubiłam bawić się ze Sławkiem z domu naprzeciwko. Sławek był rok ode mnie młodszy, więc dopóki nie chodził do szkoły, było spoko, ale jak poszedł do pierwszej klasy, nie chciał już bawić się ze mną w soboty. Sławek w soboty grał w szachy. Read more
#jedenasta37
Przekonania, które wpojono mi, gdy byłam dzieckiem, nie zawsze pomagały programować. Nawet więcej – przeszkadzały. Najgorsze z nich, te które przyniosły mi najwięcej szkody, które sprawiły, że otarłam się o całkiem poważne załamanie to… grzeczność i uprzejmość. Też to masz? A może Twoje dziecko jest grzeczne? Miła jesteś? Read more
Temat tego postu jest tyleż skomplikowany i długi, co i prosty i jednoznaczny. Jeśli spodziewasz się „lajfhaków” to raczej ich nie będzie, bo droga jest tylko jedna: pracować, pracować i pracować. Mogę jednak odsłonić się ze swoich ran i triumfów, być może ustrzeże Cię to przez moimi błędami albo doda odwagi do przejścia przez kryzysy, które są nieuniknione. Tak, jak nieunikniony jest sukces. Read more
Byłam zawsze dzieckiem matematycznym, więc do liceum poszłam do klasy matematyczno-informatycznej, ale gdy przyszło wybierać kierunek studiów.. Read more
W minionym roku nie nudziliśmy się: w lipcu urodziła się Łucja, nasze czwarte dziecko, a we wrześniu Antoś, nasz najstarszy, został objęty obowiązkowym rocznym przygotowaniem przedszkolnym, zwanym popularnie zerówką. Ponieważ od lat myśleliśmy o edukacji domowej (czyt. Co to jest edukacja domowa?) dla naszych dzieci, postanowiliśmy zrealizować to marzenie, upiększając tym drugą połowę 2017 roku. Jak to wyszło, możesz śledzić na blogu naszym prywatnym funpage’u tutaj, bądź na blogu: kajzarowie.net/priv. Teraz nadszedł nowy rok z nowymi postanowieniami i zadaniami. Pora znów pochylić się nad własnym rozwojem, stąd i nowy projekt. I dzisiaj trochę o tym projekcie, a więcej o tym, dlaczego jest mi trudno realizować swoje pomysły. Read more
Po kilku latach programowania zaczęłam się zastanawiać jak to jest, że nie ma nas, kobiet, wśród programistów więcej. Wyjaśnienie mówiące o tym, że nie mamy tyle samozaparcia, żeby skoncentrować się na jednej tylko rzeczy, a programowanie wymaga wielkiego skoncentrowania, wydaje się mało wiarygodne. Zaczęłam myśleć o pewnej cesze charakteru… Read more
Jestem Matką Programistką! Mam 4 dzieci – jedno jeszcze nierozpakowane, ale dziewczynka będzie. Pracuję zdalnie od kilku lat. Nie jestem jedyną matką, która programuje, nie łapię dowcipów z pralkami, nie noszę koszuli w kratę (nosiłam w liceum) i kocham to, co robię. Read more